Бүгдэнд нь ирж буй шинэ оны мэнд хүргье.
Өчигдөр энд Монгол оюутнуудын шинэ жилийн баяр болов. Сайхан баярлаад өөртөө шинэ жилийн настер оруулав. Нэг клуб.д бүгдээрээ цуглаад сайхан идэж уугаад, монгол хөтлөгч, дж.тэй, дээр нь сайхан монгол шинэ жилийн дуунууд яваад л. Гайхалтай
Өмнөх постнуудаас анзаарсан бол бид 2 нэг инээдтэй жижигхээн гөлөгтэй болсон талаар байгаа. Манай бяцхан Марли нэг л мэдхэд өсөж томроод, одоо л нэг нохой төрхөндөө орж байгаа. Өмнө нь нэг тийм инээдтэй жижигхэн амьтан байсан юм. Одоогоор 4н сар хагастай. Цаг хугацаа ямар хурдан явдаг юм бээ.
Анх авч өгч байсан орон дотроо одоо багтахгүй болчихоод, хамаг тоглоомуудаа зажилаад хаяцан лаг байнаа. Анх манайд ирж байхдаа өөрөө ч сүүгээ ууж чаддаггүй. Бид 2 амруу нь шфрицээр шахаж өгдөг байлаа. Нялх хүүхэд шиг шөнө хэд хэдэн удаа босож хооллоно. Шалан дээр явж чадахгүй хальтраад нэг тиймэрхүү л инээдтэй амьтан байлаа. Одоо харин бүр дийлдэхгүй сахиллагагүй гөлөг болсон. Идэж чадахаар юу л байна бүгдийг иднэ. Мэрж болох болгоныг мэрнэ. Тэгээд саяханаас вакцинаа хийлгээд дууссан учир өөр нохойтой танилцуулж тоглуулах санаатай өөртөө нь ойролцоо гөлөгтэй болзуулаваа. Марли болон Макс
Тэр цаадах нь Марли, наана нь байгаа Макс 2лаа 4н сартай
Ингээд Марли ийт том болчих гэж.......
Шинэ долоо хоногийн мэнд хүргье....
Гэрээсээ хол байх нэг бодлын асар хэцүү ч гэсэн, амралт дөхөөд гэртээ харих ойртох тусам сэтгэл догдлоод гайхалтай санагдана гээч. Тэр тусмаа сүүлийн сар нь бүр өдөр хоног нь явж өгөхгүй байгаа юм шиг удаан өнгөрөнө. Юун хичээл ажил, толгойд тувтан гэр бодогдоостой. Сэтгэлээрээ бол аль хэдийн гэртээ харьчихсан санагдана. Буцах өдрийн маань онгоцны билет хүлээлгэнд орчихоод нэг хэсэг сэтгэлээр баахан унаваа. Хүмүүс бүгдээрээ л билет нь зүгээр, минийх л гэж балайраад хүлээлгэнд.... Яаанаа суудал гарахгүй бол яах билээ гэж өдөр шөнөжин бодсоор байгаад мэдрэлээрээ нилээн л наадлаа. Тэгсэн харин аз болж хүлээлгэнд байгаа өдрийн минь өмнөх өдөр нислэгтэй болж таараад би тэрэнд нь багтчихдаг байна шд. Гайхалтай. Одоо бүр суудалтай дээр нь нэг өдрийн өмнө гэртээ харих нь байна шдээ. Амралт дөхөх сайхан шүү. Харин амарч байгаад буцаад нисэх бол жинхэнэ уйтгар гуниг.
Гэхдээ тэр хүртэл хол байна доо. Юу ч гэсэн эхлээд амраад гэртээ хариад авья.
Би нэрээ ихэнхдээ Korean Air.р нисэж таараад байх юм. Нэг давуу тал нь онлайн.р суух суудалаа захиалж болдог. Хэн ч танихгүй хүмүүсийн дунд яг голд нь нислэгийн турш суухыг хүсэхгүй нь мэдээж. Тийм болохоор өөрийнхөө дуртай суудалаа урьдчилаад захиж болно. Би цонхны хажуууд суух дуртай. Утаатай ч гэсэн Улаанбаатараа дээрээс харах дуртай.
За ингээд онгоцны билет мандтугай.
Өнөөдөр амралтын өдөр. Завгүй өнгөрөөсөн 5 өдрийн нойроо ханатал авах гээд шунаж үд хүртэл унтдаг өдөр. Энд ойрд сэрүүсээд гэртээ байхдаа даараад байдаг болжээ. Хөнжилнөөсөө толгойгоо цухуйлгах төдийд даараад буцаад хөнжилрүүгээ шургана. Яг сайхан зүүдлэж байхад хаалганы хонх дуугарав. Босоод онгойлгочих хүсэл үнэхээр их байсан ч нойроо дийлэхгүй байлаа. Ямар азаар нөгөө өрөөний маань хөрш roommate маань босож очиод онгойлгоод өгөвөө. Тэгээгүй байсан бол надад ирэх тэр илгээмж ирэх долоо хоногоос наашгүй болох байлаа. Надад зориулсан анхны шинэ жилийн маань бэлэг эгчээс ирсэн байв. Өөртөө шинэ жилийн уур амьсгал яаж оруулдаг юм билээ гээд ойрд их бодож байсан чинь ашгүй энэ жилийн анхны бэлэгээ аваад овоо настер орох шиг боллоо. Илгээмж аваад л өөртөө баярын настер орчихоно гэж бодсонгүй шүү. Гайхалтай биш гэж үү ....
Намайг гэнэт блогоо бичээд эхлэхээр гайхаж байна уу? Хааяа нэг блогтоо салхи оруулах сайхан байдаг юм. Блог бичнэ гэдэг над шиг хэл бичгийн аяьсгүй хүнд бол овоо л ажил болоод байдагын. Ингээд одооноос эхлээд өдөр бүр тохиолддог жижигхэн ч гэсэн гайхалтай зүйлүүдийн талаар бичиж байхаар боллоо.
#1 Нар бараг гарах шахсан өдрийн өглөө
Би энэ жижигхэн арал дээр нарны бараа хараагүй нилээн хэд хоночихлоо шүү. Хүйтэн борооны улирал эхэлчихээр амьдрал барзгар болоод явчих юм. Нар гэдэг зүйлийг ер нь ховорхон хардаг боллоо. Өдөр шөнөгүй бороо уйлагнаад сүүлдээ бүр хуурай ч хувцасгүй болох нь.
Тэгээд жоохон сониуч зан хөдлөөд цаг агаар судлаад үзвээ. 12р сард нийт нар гардаг цаг нь дөнгөж 90 хүрч байна. Тэгэхээр миний нарны туяа хараагүй удах нь гарцаагүй юм байна.
Posts
All Comments
