Өчигдөрийн блогыг өнөөдөр

Өчигдөрийн бухамдал өнөөдөр дахин давтагдах шахлаа шүү.Замын түгжрээ миний хэдэн мэдрэлийн эсүүдийг минь үхүүлчих юмаа. Гэрээсээ сайндаа л нэг 3 км газар очих гэж бүтэн цаг болдог наасан. Тэгээд арай гэж нэг очих газраа очсон чинь ажил бас бүтэхгүй шинжтэй шүү. Монголчууд минь хүн ажилд авахдаа ядаж цаасаа зөв тийш нь харуулаад принтерлүүгээ хийчихдэг хүн ажилд шалгаж авч байгаасай даа. Тэгээд л хэрэгтэй юмыг маань буруу тийш нь харуулж хэдлээд л миний тэр өдрийн бүтэн 2 цагын хөдөлмөрийн бүтээмж будаа. Хаа газрын л ажилчид яг адилхан шүү. Үнэн урагшгүй. Бүүр нэг компютер эд нарийн л сургууль төгсөөгүй бол зайлуул WORD дээр юм бичиж шивэхээс цаашлахгүй юм даа. Одоо тэгээд энэ байдлаараа миний монгол хөгжих нь хол байна даа. Дээр нь энэ муу замын гацаа гэж жинхэнэ амьдын там. Яршиг зүгээр машинаа тавьчихаад дулаахан байгаа юм чинь алхаж эрүүл мэндээ боддог ч юм билүү. Энэ бүх стресстэй амьдралаас болоод миний хэдхэн мэдрэлийн эсүүд бурхан болж байгаа даа. Мэдрэлийн эс чинь дахин сэргэдэггүй эс боловч орчин үеийн анагаахын дэвшилтэт туршилтаар мэдрэлийн эсийг хүний өөрийн үүдэл эсээс гарган авдаг болцон сурагтай байсан. Тийм болохоор ер нь бодоод байхад хүн гэдэг зүйл үхэж өгөхөө болих юм шиг байгаа юмаа.Тэгүүл сайхан л байна. Өнөөдөр тэгсэн хичээлээс болж дахин стрэсс-дэв. Яасан гэвэл их зантай том толгойтой нэг багшаас болж хамаг ажиl давхцаад зүгээр. Өмнөх хичээл дээр за 12 ны 17н цагт шүү гэж хэлчихээд өнөөдөр гэв гэнэт 12ны 14 цагт цуглар гэдэг байгаа. Хичээлдээ юу ч бэлдэж амжаагүй байхад гэнэтийн дуудлага өгдөг байна ш д. Ер нь хүн хэлсэндээ яг цагаа барьдаг бол ч. Тэгсэн яасан энэ багш намайг дээр бүтэн цаг гадаанаа хүлээлгэсэн. Дээр нь өнөөдөр 14цагт гэчихээд 15 цаг хүртэл дахин хүлээлгэдэг байна ш д. За хүний мууг бичих ч яахав. Гэхдээ энэ олон стрессийн дараа нээх сайхан урт амьсгаа аваад тайван хэвтэх ч сайхан шүү. Тэр тусмаа хайртай хүнийхээ дэргэд түүнийгээ налаад байж байхад бүх муухай юм мартагддаг. Аз жаргалаар дүүрэн инээмсэглэж амьдрая